Het voorbeeld van Kodak
Een mooi voorbeeld is het verhaal van Kodak. Het feit dat in 1975 binnen Kodak iemand was met het idee voor een digitale camera maar dit afgeschoten werd omdat dit het bestaande bedrijfsmodel in gevaar zou brengen kun je zien als een blinde vlek van een monocultuur.
Waar kun je zelf een mono-cultuur aan herkennen? Dit zijn een drietal zwakke signalen:
- Je bent het héél vaak, héél snel met elkaar eens: ”klinkt goed! laten we het zo doen…”
- Je beredeneerd overwegend vanuit het verleden: ”toen hebben we dat ook zo gedaan, dus…”
- Je laat je verleiden om conflict uit de weg te gaan: ”dat is een goed idee, daar komen we later op terug…”
Iedere organisatie streeft naar een vorm van uniformiteit om met elkaar een beetje grip te krijgen op alle onrust en onduidelijkheid en onzekerheid. Daar is dus niets mis mee.
Maar wanneer het streven naar uniformiteit een doel op zich, in plaats van een middel blijkt te zijn, dan raakt de organisatiecultuur al snel gefixeerd.
